kilim:shumica e kilimëve prodhohen në Iranin Jugor, por edhe në Afganistan. Tekstura e tyre është e fortë, e ngjashme me leshin e përpunuar (felt), dhe nuk kanë lesh të ngritur (pile). Nga të dyja anët, modelet përsëriten me simetri. Ngjyrat janë zakonisht të forta dhe të qarta, ndërsa motivet janë gjeometrike. Janë qilima të qëndrueshëm, ndaj mund të përdoren kudo – madje edhe në natyrë, ashtu si bëjnë në Persi (për piknik). Materiali kryesor që përdoret për prodhimin e tyre është leshi – si për bazën ashtu edhe për pjesën e sipërme – ndërsa ndonjëherë përdoret pambuku për bazën (stillon). Në kilimë me mjeshtëri të lartë, si baza ashtu edhe sipërfaqja mund të jenë prej mëndafshi. Disa kategori kilimësh janë punuar me detaje të jashtëzakonshme, duke përdorur teknikën 'suzanni', ku artizanët e thurin qilimin me gjilpërë, centimetër pas centimetri, duke arritur një nivel të lartë saktësie dhe qartësie në dizajn.